بررسی ارزش رجحانی سه گونه از مراتع مناطق استپی ایران برای گوسفند

توجه به کیفیت و کمیت گیاهان علوفه ای، خوشخوراکی و ارزش رجحانی گونه‏ها، میزان برداشت از گونه، از جمله اطلاعات مورد نیاز برای مدیریت صحیح چرای دام در مرتع است. در این تحقیق ارزش رجحانی سه گونه artemisiasieberi، stipaarabica و scariolaorientalis شاخص مراتع استپی کشور، در استان‎های کرمان، یزد و اصفهان مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا تیپ گیاهی درسایت‏های نمونه مشخص، سپس فهرست فلورستیک منطقه تهیه گردید. بررسی‏ها در بهار و تابستان صورت گرفت. جهت تعیین ارزش رجحانی گونه‏ها از شاخص انتخاب گونه استفاده شد.در نمونه برداری پوشش گیاهی از روش نمونه گیری تصادفی با قاب یک متر مربعی استفاده شد. مقایسه ارزش رجحانی گونه‏ها در زمان‏ها و مکان‏های مختلف آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی به کار گرفته شد. بررسی ارزش رجحانی نشان داد بین گونه‏های گیاهی و سایت‏های مورد مطالعه در سطح 5درصد اختلاف معنی‏دار وجود دارد ولی بین ماه‏های مختلف اختلاف معنی‏داری وجود ندارد. همچنین اثر متقابل گونه و مرحله چرا در این طرح معنی‏دار نشد. همچنین ارزش رجحانی گونه artemisiasieberi وstipaarabica مورد چرای گوسفند در ماه‏های مختلف با یکدیگر متفاوت بودند.گونه artemisiasieberi در سایت ندوشن بیشترین ارزش رجحانی را به خود اختصاص داده است. نتایج مطالعات ارزش رجحانی در سه سایت استپی نشان داد که در سایت سه (soh) گونه‏های گیاهی از ارزش رجحانی بالاتری نسبت به سایت‏های ندوشن و دهنو برخوردار هستند. اقلیم، خاک و تفاوت در عوامل زیستگاهی از عوامل موثر در خوشخوراکی محسوب می‏شوند که سبب تغییرات چشم گیری در میزان خوشخوراکی گیاهان مرتعی و حتی یک گیاه خاص از مکانی به مکان دیگر شده‏اند.